 |
| 77 sec |
Soms moet je de deur even dichtdoen om iets open te breken. Dat bewees Golfbaan Tespelduyn deze zomer. De baan ging drie dagen op slot na incidenten met golfers die te hard, te dicht of te bot waren. En wat blijkt nu, een paar maanden later? Het werkte. Greenkeepers voelen zich weer veilig, golfers spreken elkaar aan en respect is terug op de baan. Een krachtig signaal, en zeldzaam goed nieuws in een tijd waarin huftergedrag eerder lijkt toe te nemen dan af te nemen.
|
|
Soms moet je de deur even dichtdoen om iets open te breken
| |
|
In dit nummer blikken we terug met hoofdgreenkeeper Ro Wempe en directeur Peter Duivenvoorde. Hun maatregel trok landelijke aandacht, maar vooral: het had effect. 'Iedereen is nu wakker geschud', zegt Wempe. Dat kun je helaas niet van elke golfbaan zeggen.
Want tegelijk hielden we een enquête onder onze lezers over veiligheid op de golfbaan. De respons was hoog, wat op zichzelf al laat zien hoezeer het onderwerp leeft. Maar de uitkomsten stemmen mij niet positief... Meer dan de helft van de greenkeepers voelt zich weleens onveilig door het gedrag van golfers. Ballen vliegen om de oren, waarschuwingen worden genegeerd, scheldpartijen en intimidatie komen vaker voor dan men denkt. Wat extra opvalt: volgens veel van onze lezers is het respect de laatste jaren verder afgenomen. De banen zijn drukker, de lontjes korter, en de kennis van etiquette verdwijnt langzaam. Nieuwe spelers weten niet altijd wat wel of niet kan, en sommige clubs laten dat maar gebeuren.
|
|
Het zou eeuwig zonde zijn als we vakmensen kwijtraken in het greenkeepersvak door zoiets basaals als gebrek aan respect
| |
|
Moeten we dan overal drie dagen dicht? Natuurlijk niet. Ik gok dat die schok maar één keer werkt. Maar de sector kan er wél van leren. Lees ons onderzoek, praat met elkaar, greenkeepers, spelers en baanbeheerders. Breng etiquette actief bij aan nieuwe golfers. Spreek direct wangedrag aan. En werkgevers: neem klachten van greenkeepers serieus. Want een goede greenkeeper is een geliefde vakman. De sportveldensector en de hovenierswereld zien ze maar al te graag komen. Maar het zou eeuwig zonde zijn als we vakmensen kwijtraken in het greenkeepersvak door zoiets basaals als gebrek aan respect.
De sluiting van Tespelduyn bewees dat grenzen stellen werkt. Laten we hopen dat andere banen dat voorbeeld volgen. Voordat het gras groener blijkt aan de overkant.
| LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
|
